semalam

semalam seharian tinggalkan rumah. semalam sy cb lari dr kebuh-san-an yg ada di sana. semalam sy cb nk tenangkan diri for awhile. many tengs to MrHairi yg sedaya upaya buat sy senang hati dan gumbira. utk menyenangkn hati sy amat mudah! sedikit lawak jenaka yg terkadang sy rasa TAK lawak sgt kot tp seikhlasnya gelak & tersenyum utk menyenangkan hati si joker. tqvm! berjauhan dr rumah buat seketika dan cb mencari keseronokan. tp syg....ku sangka panas sampai ke petang rupanya hujan ditengah hari. tak mematahkan semangat utk berseronok. membeli belah sakan MrHairi semalam. sy menjadi pemerhati disebelah. not interested in buying anything. not bad. pandai dia membeli-memboros. beli brg yg di pesan ibu terchenta. beli keperluan diri sendiri. ketepikan kemahuan-kehendak dahulukan keperluan which is BAGUS! praktikkan selalu dan jauhi amalan memboros. selebihnya simpan utk masa depan. ecehceh...sy menjadi pengatur-penasihat kewangan beliau buat seketika. hujan berhenti bila kami dh nk gerak balik. hurrmmm....wondering~~~~ketepikan perasan tersebut. Allah Maha Bijaksana. Allah Maha Mengetahui. membelah jalan yg basah dek hujan teragak2 samada nk balik atau isi perut dulu...

tiba2 haluan tersasar bila kereta berhenti di botanical garden. skali lagi wondering. do I look like a kid yg peru disogok bawa berjalan-berfoya di taman kanak2??? kali terakhir jejakkan kaki ke situ rasanya end of 2008 kot. bawak kanak-kanak riang bersama. tempat ni memang sesuai dgn kanak-kanak. tp...sekarang kami tak bawak kanak-kanak pon. perlu ke kita pergi ke situ lg Mrhairi??? saya org first yg akan geleng! kata MrHairi, nk flash back zaman muda-muda dulu. bergambar di pintu gerbang dgn muka keanakan yg berusia lingkungan 5thn-6thn, perhaps. kemahuan beliau dituruti tanpa protes. senyum tanda setuju. saya pon ikut serta flash back nostalgia zaman kanak-kanak rebina saya. zaman yg pantang tgk aiskrim, tergedik2 nak jgk. aiskrim coklat yer uncle. zaman yg berlari terkejar-kejar nk peluk monkeys. ingat kawan agaknya. zaman kanak-kanak yg tak mengerti apa itu buh-san, apa itu pressure, apa itu tekanan. yg paling mereka tahu ke-gumbira-an bermain, ke-gumbira-an apabila kehendak dituruti. alangkah indah berada dlm fantasi kanak-kanak. tb2..poof...berangan rupanya saya. back to MrHairi, sekali lg kemahuan utk menaiki tremcar diikuti tanpa bantahan. rm2 per person. monkeys dikiri kanan. disogok buah-buahan seperti pisang dan rambutan. pe-nyogok yg dikerumuni puluhan ekor monkeys tersenyum gumbira tp dlm hati siapa tahu. mungkin takut di apa-apakan oleh makhluk Tuhan paling yg comel itu. hehe. ramai tourist dtg berserta keluarga dan yg pasti kanak-kanak ada bersama. ok...setengah jam masa diluangkan disitu. MrHairi disebelah senyum :). seronok barangkali, persis kanak-kanak TUA!

next location...isian perut. tp tergendala. misi membeli-belah diteruskan di Jusco Perda. dlm kepala dh terbayang brg yg nk dibeli tp sayang 1 pon xberkenan dihati. saiz turut menjadi penyumbang gagalnya pembelian 'barang' tersebut. misi gagal! teruskan dgn misi yg paling penting sbb perut pon dh mula keluarkan bunyi-bunyi aneh. harus dilayan. I have small tummy but it can make sound yg pasti digeruni org-org yg berhampiran, especially MrHairi. but he can't hear. :) having small tummy tp selera tinggi! layan...lokasi seterusnya kedai makan berhampiran Taman Sejati, Sg Petani. back to hometown! dh mula terasa aura buh-san kembali. saya mahu jauh! berada jauh dari riuh dirumah. plis MrHairi bawa saya pergi jauh(joking-laughing). itu semua bakal mengundang controversy. kuikuikui...saya tak berani tanggung risiko. semalam hari saya berakhir dgn gumbira. yeay! tengs again MrHairi :) xoxo